به جز نمازهاى واجب روزانه(17 رکعت)،نمازهاى دیگرى هم‏وجود دارد که انجام آنها مستحب است و بسیار ثواب دارد و چون این‏نمازها،اضافه بر نماز واجب است،به آنها نافله و نوافل گفته مى‏شود(نفل،به معناى زاید و افزون است).

تعداد رکعت‏هاى نمازهاى مستحب،دو برابر رکعات واجب،یعنى‏34 رکعت است،بدین شرح:

1- نافله نماز صبح،دو رکعت،قبل از نماز صبح،

2- نافله نماز ظهر،هشت رکعت،قبل از نماز ظهر،

3- نافله نماز عصر،هشت رکعت،قبل از نماز عصر،

4- نافله نماز مغرب،چهار رکعت،بعد از نماز مغرب،

5- نافله نماز عشاء،دو رکعت نشسته،بعد از نماز عشاء.

6- نافله شب،یازده رکعت،پیش از اذان صبح،که هشت رکعت آن‏«نافله شب‏»نام دارد،دو رکعتش به نام‏«شفع‏»،و یک رکعت دیگرش‏به نام‏«وتر»است. ⁽²¹⁾

در حدیث است که:نمازهاى نافله،به منزله هدیه است و در هرصورت،پذیرفته مى‏شود. ⁽²²⁾

با همه تاکید و تشویقى که در باره انجام نمازهاى مستحبى است،اداى آنها باید از روى علاقه و عشق باشد و انسان،بر خودش آنها راتحمیل نکند.سعى کند که ابتدا،آمادگى روحى و علاقه و کشش قلبى‏بیاید،آنگاه به انجام آنها بپردازد.

امام رضا(ع)فرموده است:دل‏ها،گاهى اقبال و آمادگى دارند،وگاهى نه.عبادات را وقتى که دلها آماده است انجام دهید. ⁽²³⁾ به همین دلیل،در نمازهاى مستحب،برخى ارفاق‏ها و تسهیلاتى‏وجود دارد که در نمازهاى واجب نیست.این آسان‏گیرى،براى جذب‏بیشتر افراد است.از جمله اینکه:

1- نماز مستحب را،هم مى‏توان ایستاده خواند،هم نشسته.

2- در نماز مستحب،مى‏توان فقط سوره حمد خواند و به رکوع رفت.

3- در نماز مستحب،شک میان رکعت اول و دوم،نماز را باطل‏نمى‏کند و نمازگزار مى‏تواند تصمیم بر هر کدام بگذارد.

4- انجام کم و زیادهاى اشتباهى در نماز مستحب،سجده سهوندارد.

5- براى نمازهاى واجب،بهتر است انسان به مسجد برود ولى در باره‏نوافل،چنین دستورى نیست.

این ساده‏گیرى‏ها براى تشویق افراد به این عبادت‏هاى سازنده‏است.حتى اگر نماز مستحب را کسى در وقتش نتوانست‏بخواند،قضاى‏آنرا مى‏تواند انجام دهد،که در اینصورت،طبق حدیث، خداوند به فرشتگان مباهات کرده و مى‏فرماید:به بنده‏ام بنگرید!چیزى را که بر اوواجب نکرده‏ام،قضا مى‏کند!(و در حدیث دیگرى افزوده شده که:شمارا شاهد مى‏گیرم که او را آمرزیدم) ⁽²⁴⁾

در حدیثى آمده:نماز نافله،جبران کننده نواقصى است که درنمازهاى واجب است. ⁽²⁵⁾ و... همچون صدقه‏اى است که انسان مى‏پردازد. ⁽²⁶⁾